Wit
begint en het eindigt met mat.
(J.Sanchez – P. Pascal, Montpellier 2005)
Dat
Sanchez een gevaarlijke aanval heeft over de diagonaal a1 – h8 is wel
duidelijk. Dat hij een paar pionnen achter staat is dat ook Hij zal dus snel
moeten toeslaan en de vraag is: hoe? Degenen die probeerden hierop een antwoord
te vinden, beten zich allemaal vast in 1. D:e6, f:e6. Maar Pascal heet
natuurlijk niet voor niets zo, die is niet gek en slaat niet (hij ziet ook wel
dat er dan mat in 6 inzit) maar speelt 1. …, Tg7. Dan staat ie weliswaar
verloren, maar als ie uit hetzelfde hout als bijvoorbeeld Chiel is gesneden,
dan moeten er nog heel wat zetten worden gedaan om de buit binnen te halen.
Wat
helpt, is als je in je hoofd een beeld van standaard matposities hebt zitten, als je je uit Stap 3 de verwoestende werking
van aftrekschaak herinnert en dat de kortste weg naar de Koning via het
opruimen van zijn verdedigers loopt (het forceren van toegang).. En de sleutel
ligt bij de beroerde positie van de Koning van Zwart, die, daartoe gedwongen
alleen naar h8 kan, waar hij onder vuur van Loper c3 komt te liggen.en weer
terug naar h7 moet.
1.D:e6
was dus de zet niet.
Maar
wat te denken van 1.D:f7+ ? Na 1.
.., L:f7; 2. T:7, is 2. .., Tg7;
gedwongen en na
3. T:g7+, Kh8; kunnen we af gaan
trekken, waarbij de zwarte Koning van tussen h7 en h8 op een neer wordt
gejaagd. Omdat we de 7de rij hebben leeggemaakt, komt er een moment
dat Td7 mat moet zijn. De oplossing in zijn geheel:
1D:f7+, L:f7; 2. T:f7+, Tg7; 3. T:g7+, Kh8; 4. T:g6+,
Kh7; 5. Tg7+, Kh8; 6. Tg3+, Kh7;
7. Td7#
Oplosklassement:
1 Henk 6 punten
2 Tony 4 punten
3. Joop 3 punten
4 en 5 Albert en Robbie 2 punten
6 Joke 1 punt