Wit
begint en wint.
J. Sohier – Fleurent,
Parijs 2002
Iedereen
die matbeelden herkent en zich van Stap 2 de aftrekaanval nog herinnert, zal al
snel kijken naar wat de gevolgen zijn van 1.
D:h7+, K:h7; 2. h:g6++. Onze Dame
zijn we nu kwijt, maar twee verdedigers zijn opgeruimd en Td3 staat klaar om
ten aanval te trekken.
Speelt
Zwart nu 2. .., K:g6; dan leidt 3. Tg3+, Kf5; 4. Tf1 tot mat. Die
Florent is dus niet gek en in plaats van pion g6 te slaan, trekt hij zich terug
naar g8.
We
hebben dus: 1. D:h7+, K:h7; 2. h:g6++,
Kg8.; . Hoe nu verder? 3. Th8 is
niks en Torens verdubbelen lukt net niet: 3. Tdh3, Lg7; 4.Th7, f:g6; 5.T:g7+,
D:g7; 6.f:g7, K:g7; en Zwart staat beter. Deze variant mislukte dus omdat de
enige overgebleven verdediger, Lf8, roet in het eten gooide. Die Loper moet dus
worden uitgeschakeld of ontwapend. Lukt dat niet, dan kunnen we de Dame in
plaats van te offeren beter terugtrekken. Dan kijken we nog naar een andere
kandidaat zet: 3. g7. We vallen de Loper aan en dreigen mat op h8.
Met 3.
. .., L:g7 begeeft de Loper zich na
4. Tg3 in een penning en nu is er geen ontsnappen meer aan mat. Wat Zwart
ook speelt, er volgt T:g7+ en Th8#.
Samengevat:
1.D:h7+, K:h7; 2.h:g6++, Kg8; 3. g7,
L:g7; 4. Tg3, Kf8; 5. T:g7, ?; 6. Th8#.
Oplosklassement:
1 Henk 6 punten
2 Tony 4 punten
3 Joop 3 punten
4 en 5 Albert en Robbie 2 punten
6 Joke 1 punt